Η ΣΚΛΗΡΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Διήγημα του Κώστα Χαρίτου

Το κυλινδρικό διαστημόπλοιο πέρασε και το Δία. Μέσα του βρισκόταν ο Ράκεμ. Οι δημιουργοί του τον είχαν πλάσει κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση όχι του εαυτού τους αλλά του ανθρώπου. Είχαν βάλει και τα δυνατά τους ώστε το δημιούργημά τους να είναι σημαντικά ανώτερο του προτύπου. Ο Ράκεμ ήταν μόνος του, αλλά αντιπροσώπευε μία από τις μεγαλύτερες απειλές που αντιμετώπισε ποτέ η ανθρωπότητα.

Πριν από αρκετά χρόνια ένας διαστημικός ανιχνευτής του πλανήτη Βίριαλ είχε περάσει από το ηλιακό σύστημα της Γης. Αμέσως όλοι οι δείκτες, που σηματοδοτούσαν την ύπαρξη ζωής βασισμένη στον άνθρακα και το οξυγόνο, ανέβηκαν στο μέγιστο. Ο ανιχνευτής τέθηκε σε τροχιά γύρω από τη Γή και άρχισε να συλλέγει στοιχεία για τον πλανήτη στον οποίο σκόπευαν να μεταναστεύσουν οι κάτοικοι του Βίριαλ. Στη συνέχεια συγκλήθηκε μια διάσκεψη στην οποία τα καλύτερα μυαλά του Βίριαλ πρότειναν λύσεις για να αντιμετωπιστεί το μεγάλο πρόβλημα που εμφάνιζε ο πλανήτης Γη : τους Γήινους. Δεν υπήρχε καμία πιθανότητα οι Βιριλιανοί να ξεκινήσουν για τη Γη χωρίς πρώτα να έχουν εξοντώσει το επικρατέστερο και πιο απειλητικό είδος. Από τις διάφορες προτάσεις που έγιναν, επιλέχθηκε τελικά αυτή που ονομάστηκε πολιτική εξόντωση.

Όλα τα στοιχεία που είχαν συλλεχθεί έδειχναν ότι οι Γήινοι ήταν επιρρεπείς σε άτομα που παρουσίαζαν κάποιες συγκεκριμένες ιδιότητες. Οι πληροφορίες που είχε στείλει ο ανιχνευτής, πριν σταματήσει να λειτουργεί, μπορεί να μην ήταν αρκετές για να μπορέσουν οι Βιριαλινοί να σχηματίσουν μια καθαρή εικόνα για την κατάσταση που επικρατούσε επάνω στη Γη αλλά στα αποσπασματικά στοιχεία που είχαν συμπεριλαμβάνονταν εικόνες με έναν κοντό Γήινο με αυξημένη τριχοφυία πάνω από το στόμα να οδηγεί τον πλανήτη του σε μια γιγάντια πολεμική αναμέτρηση. Μερικοί μάλιστα έλπιζαν ότι οι σκοποί τους θα είχαν ήδη επιτευχθεί χωρίς τη δική τους παρέμβαση. Δεν ήθελαν όμως να το ρισκάρουν και χρησιμοποίησαν τις γνώσεις που απέκτησαν για τη δημιουργία ενός σχεδίου, το αποτέλεσμα του οποίου ήταν ο Ράκεμ.

Ένα διαστημόπλοιο θα τον μετέφερε στη Γη και αν το ανώτερο είδος ζωής είχε επιβιώσει τότε θα χρησιμοποιούσε τις ικανότητές του για να πετύχει τον αφανισμό του. Ο Ράκεμ εξωτερικά έμοιαζε με έναν κανονικό άνθρωπο. Στην πραγματικότητα όμως ήταν ένα βιορομπότ. Το δέρμα του μπορούσε να αντιμετωπίσει σχεδόν κάθε είδος μικροβίου ή ιού. Μπορούσε να σκληραίνει ή να μαλακώνει ανάλογα με τις περιστάσεις, ήταν ανθεκτικό στη φωτιά και σε ένα ευρύ φάσμα οξέων, ενώ είχε τη δυνατότητα να αλλάζει και χρώματα. Τα μάτια του Ράκεμ μπορούσαν να λαμβάνουν πληροφορίες από μια μεγάλη περιοχή του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος και όχι μόνο από το κομμάτι που αντιλαμβάνονταν οι άνθρωποι. Τα μέλη του περιείχαν σημαντικό αριθμό μηχανικών μερών που του προσέδιδαν πολλαπλάσια δύναμη συγκριτικά με ένα συνηθισμένο άτομο. Ακόμα και οι ακουστικές του ικανότητες είχαν επεκταθεί και κάλυπταν ένα μεγάλο πεδίο συχνοτήτων. Το αποκορύφωμα της τεχνικής του κατασκευής ήταν ένας μικροϋπολογιστής που επικοινωνούσε με τον εγκέφαλό του και τον βοηθούσε στην επεξεργασία των πληροφοριών που λάμβανε από το περιβάλλον του. Γενικά, η κατασκευή του είχε σκοπό να του παρέχει όσο μεγαλύτερες ικανότητες μπορούσε χωρίς όμως να καταλαβαίνουν οι άνθρωποι ότι δεν είναι όμοιος με αυτούς.

Το σχέδιο ήταν σχετικά απλό στη σύλληψή του. Ο Ράκεμ θα ενσωματωνόταν στην ανθρώπινη κοινωνία και χρησιμοποιώντας τις αυξημένες ικανότητές του θα αναρριχόταν σιγά σιγά στα ύψιστα αξιώματα του πλανήτη. Ύστερα θα προκαλούσε μια πολεμική σύρραξη η οποία όμως αυτή τη φορά δε θα σταματούσε γιατί ο Ράκεμ θα εξωθούσε τα πράγματα στα άκρα. Μετά από όλα αυτά ο πλανήτης θα ήταν έτοιμος να υποδεχθεί τους Βιριαλινούς.

Ο Ράκεμ αιφνιδιάστηκε όταν το σκάφος του άρχισε να πλησιάζει τη Γη γιατί διαπίστωσε ότι ένα πλήθος μεταλλικών αντικειμένων περιφερόταν σε διάφορες τροχιές γύρω από τον πλανήτη. Προφανώς οι Γήινοι όχι μόνο δεν είχαν αυτοκαταστραφεί, αλλά είχαν εξελίξει ραγδαία και την τεχνολογία τους αφού ο ανιχνευτής δεν είχε στείλει καμμία ένδειξη ότι υπήρχαν τεχνητοί δορυφόροι. Έπρεπε να προσεδαφίσει γρήγορα το διαστημόπλοιο, πριν τον ανακαλύψουν και η αποστολή του τελειώσει πριν προλάβει να αρχίσει. Προγραμμάτισε γρήγορα την κάθοδο προς τη Γη χωρίς να έχει την πολυτέλεια να επιλέξει τον τόπο που θα προσγειωνόταν.

Τελικά το διαστημόπλοιο προσγειώθηκε σε ένα μεγάλο πλάτωμα μέσα σε μια δασική περιοχή που φαινόταν ερημική. Χάρη σε έναν έξυπνο μηχανισμό, μετακίνησε το διαστημόπλοιο δίπλα στα δέντρα ώστε να είναι σχετικά απαρατήρητο και ύστερα, με ένα γρήγορο καμουφλάζ, το άφησε να μοιάζει με έναν παλιό κορμό. Η πιθανότητα να γίνει αντιληπτό ήταν πολύ μικρή.

Ο Ράκεμ βγήκε από το δάσος σε έναν κοντινό δρόμο. Ο υπολογιστής τον είχε πληροφορήσει ότι βρισκόταν μερικά χιλιόμετρα μακριά από μια πόλη του πλανήτη με το όνομα Αθήνα, αν όμως περπατούσε όλη τη νύχτα, το ξημέρωμα θα είχε φτάσει εκεί. Πράγματι η ανατολή του ηλίου βρήκε τον Ράκεμ να τριγυρίζει στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας. Ήταν φανερό ότι αρκετά πράγματα είχαν αλλάξει συγκριτικά με τις πληροφορίες πού είχε στείλει ο ανιχνευτής. Στις κεντρικές μνήμες του Ράκεμ υπήρχε η εικόνα μιας πόλης αραιοκατοικημένης με μικρά σπίτια, ενώ αυτό που έβλεπε ήταν ένα τεράστιο πλέγμα πολυκατοικιών και μεγάλων τσιμεντένιων δρόμων. Εκείνο που τον κατέπληξε ήταν η αλματώδης αύξηση των οχημάτων που χρησιμοποιούσαν καύση υδρογονανθράκων για την κίνησή τους. Φαινόταν να έχουν πολλαπλασιαστεί και όσο πέρναγε η ώρα τόσο και πλήθαιναν.

Οι δρόμοι ήταν γεμάτοι από εμπορικά μαγαζιά. Εντόπισε ένα που φαινόταν να διακινεί τρόφιμα. Ο Ράκεμ είχε μεγάλη ενεργειακή αυτονομία αλλά όχι απεριόριστη. Προς το παρόν δεν είχε πρόβλημα αλλά έπρεπε να εξετάσει τις τροφές που επρόκειτο να χρησιμοποιήσει μελλοντικά. Προχώρησε προς ένα μεγάλο κουβούκλιο όπου κάποιοι ανύποπτοι άνθρωποι στεκόταν όρθιοι και έκλεψε ένα πορτοφόλι με σχετική άνεση. Έτσι θα μπορούσε να κάνει ένα ξεκίνημα σε μια κοινωνία που τα πάντα κινούνταν γύρω από το χρήμα. Μπήκε στο μαγαζί που είχε δεί, πέρασε ανάμεσα από τις σειρές των σταθερών καθισμάτων και έδειξε στη πωλήτρια το φαγητό που επιθυμούσε.

"Ένα τσίζμπεργκερ στο ένα", άκουσε τη πωλήτρια να φωνάζει.

Ο Ράκεμ απέφυγε να μιλήσει καθώς δεν ένοιωθε εξοικειωμένος με τη γλώσσα ακόμα. Πήρε το τρόφιμο μαζί με ένα είδος ποτού που ήταν δωρεάν και κάθησε για να το φάει. Η χημική ανάλυση, που του έδωσε ο υπολογιστής, του δημιούργησε κάποια ανησυχία. Το τρόφιμο είχε αρκετό ενεργειακό δυναμικό αλλά για να πάρει τις βιταμίνες και τα μέταλλα που απαιτούσε το βιολογικό του σώμα για να συντηρηθεί έπρεπε να καταναλώσει μια τεράστια ποσότητα. Από την άλλη, οι επιβλαβείς ουσίες που παρουσίαζε με μια ειδική σήμανση ο υπολογιστής του ότι περιείχε η τροφή, θα τον οδηγούσαν αργά ή γρήγορα στο θάνατο αν δεν ήταν πολύ προσεκτικός. Δοκίμασε διστακτικά μια γουλιά από το ποτό. Μια σειρά καθόλου ευεργετικών ενώσεων όπως οξέα, ακατάλληλες χρωστικές ουσίες και απειροελάχιστα ίχνη δηλητηρίων έκαναν την παρουσία τους στην εικόνα που έπαιρνε το οπτικό του νεύρο. Σίγουρα, έπρεπε να είναι επιφυλακτικός με τις τροφές που θα κατανάλωνε. Χωρίς να τελειώσει το φαγητό του βγήκε από το μαγαζί με σκοπό να μελετήσει περισσότερο την καθημερινή ζωή των κατοίκων της πόλης.

Προς το παρόν ο Ράκεμ μετακινείτο χρησιμοποιώντας τον εγκέφαλό του. Μπορούσε να αναθέσει αυτή τη λειτουργία στον υπολογιστή, αλλά προτιμούσε όταν δεν υπήρχε προφανής ανάγκη να μην το κάνει. Κατά τις οχτώ το πρωί αποφάσισε να διασχίσει έναν από τους πολυσύχναστους κεντρικούς δρόμους. Από τις πληροφορίες που είχε συλλέξει μέχρι εκείνη τη στιγμή έβγαλε το συμπέρασμα ότι μόλις το σήμα που έμοιαζε με άνθρωπο άλλαζε χρώμα απο κόκκινο σε πράσινο τότε θα σταμάταγαν τα οχήματα και θα μπορούσε να περάσει. Λίγα δευτερόλεπτα μετά, άκουσε έναν οξύ ήχο και πριν προλάβει να αντιδράσει ένοιωσε ένα ισχυρό χτύπημα. Παρά την ενισχυμένη με ειδικά μέταλλα άρθρωση του ποδιού του δεν απέφυγε τον τραυματισμό. Πόναγε και όπως τον ειδοποίησε ο υπολογιστής του η κάτω άρθρωση του δεξιού ποδιού είχε πρόβλημα. Ύστερα άκουσε τον οδηγό του οχήματος.

"Καλά ρε μεγάλε, στραβός είσαι; Έρχομαι καρφωτός και εσύ περνάς το δρόμο;

Ο γήινος βρισκόταν μέσα σε ένα κίτρινο όχημα με μια μικρή ταμπέλα στην οροφή και προφανώς απευθυνόταν σε αυτόν.

"Τυχερός είσαι που τη γλύτωσες, κάνε στην άκρη τώρα.", συνέχισε ο γήινος.

Οι εντολές του Ράκεμ ήταν σαφείς. Τις πρώτες ώρες δεν έπρεπε να προκαλέσει την προσοχή των άλλων. Ψέλλισε ένα ‘συγγνώμη’ και προχώρησε κουτσαίνοντας προς το πεζοδρόμιο κοιτώντας αριστερά και δεξιά. Ανάθεσε την κινητική λειτουργία στον υπολογιστή, δε σκόπευε να την ξαναπατήσει έτσι. Ήταν βέβαια μια ατυχία αλλά δεν επηρέαζε σημαντικά την αποστολή του. Μόλις έβρισκε τρόπο θα επιδιόρθωνε τη βλάβη. Ξαφνικά, αντιλήφθηκε την προειδοποίηση του υπολογιστή.

<Αυξημένα επίπεδα ΝΟ, ΝΟ₂ στην ατμόσφαιρα.
Κίνδυνος για το συνθετικό δέρμα.
Πάρε προφυλάξεις>

Ο Ράκεμ δεν μπορούσε να καταλάβει τί συνέβαινε, το δέρμα του ήταν άριστα κατασκευασμένο, σύμφωνα με τις ενδείξεις που είχε στείλει ο ανιχνευτής. Δυστυχώς ο υπολογιστής δε συμφωνούσε.

<Ποσοστό οξειδίων του αζώτου πάνω από τα όρια αντοχής.
Αναγκαστική επιλογή τυποποίησης δέρματος.
Τυποποίηση μη αναστρέψιμη>

Ο Ράκεμ ένοιωσε το δέρμα του να σκληραίνει και να χάνει τελείως την ελαστικότητά του και μαζί τις ικανότητες παραλλαγής. Έγινε ελάχιστα διαπερατό στις ουσίες της ατμόσφαιρας και κατέληξε να μοιάζει πολύ με το δέρμα των ανθρώπων. Όλη η διαδικασία ήταν μια λύση ανάγκης που είχε συμπεριληφθεί στο πρόγραμμα του υπολογιστή σε περίπτωση που βρισκόταν αντιμέτωπος με οριακές συνθήκες. Ξανακοίταξε τις ενδείξεις του υπολογιστή και συνειδητοποίησε ότι η ατμόσφαιρα του χώρου που βρισκόταν είχε μεταβληθεί ριζικά. Το πιο πιθανόν ήταν ότι μερικά από τα υλικά που είχαν χρησιμοποιηθεί στη κατασκευή του δέρματός του, απαραίτητα για τις εξαιρετικές ιδιότητες που είχε, πρέπει να ήταν ευαίσθητα στις αζωτούσες ενώσεις της ατμόσφαιρας. Δυστυχώς οι πληροφορίες που έπαιρνε από τη μνήμη του έδειχναν ότι αυτές οι ουσίες δεν υπήρχαν στον αέρα της Γής όταν κατασκευάστηκε ο Ράκεμ και έτσι οι κατασκευαστές του δεν είχαν προβλέψει αυτή την αναπάντεχη εξέλιξη. Απ’ ό,τι φαίνεται οι πληροφορίες του ανιχνευτή δεν είχαν καμία ιδιαίτερη αξία πια.

Στο προηγούμενο χρονικό διάστημα ο Ράκεμ, απασχολημένος με την ατμόσφαιρα της Αθήνας, δεν είχε προσέξει ότι οι δρόμοι που ανέβαινε είχαν γεμίσει κόσμο. Εκατοντάδες άνθρωποι έρχονταν προς το μέρος του και αυτό δε θα ήταν κακό αν δεν είχε ξεχάσει ότι ο υπολογιστής του ήταν ρυθμισμένος να αποφύγει την επαφή με άλλον άνθρωπο για προληπτικούς λόγους. Για κακή του τύχη, ο υπολογιστής του είχε κατασκευαστεί από όντα που ζούσαν σε έναν εξαιρετικά αραιοκατοικημένο κόσμο με αποτέλεσμα οι τρομακτικά πολύπλοκοι υπολογισμοί που αναγκάστηκε να εκτελέσει, για να αποφύγει ο Ράκεμ όλη αυτή τη μάζα των ανθρώπων, οδήγησαν ορισμένες παραμέτρους του προγράμματός του σε απαράδεκτες τιμές. Έτσι, το επόμενο μήνυμα που έλαβε ο Ράκεμ ήταν τρομερά ανησυχητικό.

<Υπερφόρτωση λειτουργιών.
Μείωση δραστηριότητας στο 30%>

Ο υπολογιστής του μετατράπηκε από πολύτιμο εργαλείο σε βοηθό δεύτερης κατηγορίας. Δεν μπορούσε παρά να παραθέσει κάποιες μετρήσεις, να εκτελέσει απλούς υπολογισμούς και να προσφέρει πρόσβαση στις μνήμες του. Περισσότερο πολύπλοκες διαδικασίες θα τον αχρήστευαν ολοκληρωτικά. Όταν επέστρεφε στο διαστημόπλοιο ίσως κατάφερνε να επαναφέρει κάποιες λειτουργίες του αλλά προσωρινά θα έπρεπε να αρκεστεί σε ότι του πρόσφερε.

Το σίγουρο ήταν ότι έπρεπε να προχωρήσει γρήγορα στην αποστολή του γιατί όσο καθυστερούσε τόσες περισσότερες δυσκολίες ανέκυπταν. Η κατάσταση δεν πήγαινε άλλο. Έπρεπε να δράσει προτού αχρηστευθεί εντελώς. Αποφάσισε να μελετήσει όσο πιο γρήγορα μπορούσε τη ζωή των ανθρώπων και τις συνήθειές τους. Έπρεπε να αναμιχθεί με τους ανθρώπους για να μπορέσει να μιμηθεί όσο το δυνατόν καλύτερα την συμπεριφορά τους.

Η λύση που διάλεξε ήταν να προσεγγίσει μια παρέα νεαρών ατόμων. Συστήθηκε σαν ένας ξένος που δεν ήξερε τί θα μπορούσε να κάνει για να περάσει την ώρα του. Ευτυχώς αυτή τη φορά φάνηκε τυχερός. Οι νεαροί τον συμπάθησαν αμέσως ειδικά για την ξενική του συμπεριφορά και επειδή, όπως έλεγαν, είχαν να ακούσουν "καθαρεύουσα" από τότε που πέθανε ο παππούς τους. (Ο Ράκεμ σημείωσε ότι έπρεπε να προσαρμόσει καλύτερα την ομιλία του στα νέα δεδομένα). Τον προσκάλεσαν μάλιστα το βράδυ σε ένα κουλ (άγνωστη λέξη 1) πάρτυ, σε ένα τζιτζί (άγνωστη λέξη 2) μπαρ όπου θα γινόταν φοβερή φάση. Με μερικές διευκρινίσεις ο Ράκεμ αντιλήφθηκε ότι επρόκειτο για μια μορφή διασκέδασης, την επικρατέστερη στην περιοχή, και δέχτηκε με ευχαρίστηση. Καθορίστηκε το σημείο του ραντεβού και οι νεαροί περιέγραψαν στον Ράκεμ πώς θα μπορούσε να πάει εκεί με το "λεωφορείο", εξηγώντας του ταυτόχρονα τί είναι αυτό. Ο Ράκεμ τους ευχαρίστησε και μετά ξανάρχισε να μετακινείται μέσα στην πόλη μελετώντας τις συνήθειες των ανθρώπων. Παρατήρησε ότι ένα μεγάλο μέρος του χρόνου τους ήταν αφιερωμένο στην προσπάθεια που έκαναν να μην πέσουν ο ένας πάνω στον άλλο και παράλληλα να μην δεχτούν κάποιο βίαιο χτύπημα από τα κινούμενα οχήματα.

Μετά από λίγες ώρες περιπλάνησης στους δρόμους ο υπολογιστής του άρχισε να παρουσιάζει με τα ειδικά σύμβολα κινδύνου την τιμή του όζοντος στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας και καθώς ο Ράκεμ προσπαθούσε να καταλάβει την αιτία, ένοιωσε να τυφλώνεται. Ταυτόχρονα ένα μεγάλο μέρος του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος που αντιλαμβανόταν, εξαφανίστηκε και απέμεινε με το ορατό και λίγο από το εγγύς υπερέρυθρο. Μόλις συνήλθε από το σοκ που του προκάλεσε αυτή η μερική τύφλωση κατόρθωσε να κάνει μια σειρά συλλογισμών για να κατανοήσει τί συνέβη. Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε ήταν ότι οι ευαίσθητοι αισθητήρες των ματιών του δεν ήταν σε θέση να αντιμετωπίσουν την ποσότητα του υπεριώδους φωτός που δέχτηκαν. Κάτι είχε μειώσει την περιεκτικότητα του όζοντος στη στρατόσφαιρα και έτσι αυτή δεν μπορούσε να απορροφήσει την υπεριώδη ακτινοβολία, τουλάχιστον όχι στο βαθμό που μπορούσε παλιότερα. Ίσως τελικά η αποστολή του ήταν πολύ φιλόδοξη αλλά αν δεν μπορούσε να την ολοκληρώσει, θα έστελνε πολύτιμα στοιχεία στον Βίριαλ ώστε η επόμενη προσπάθεια που θα γινόταν να μην συναντούσε τα προβλήματα που συνάντησε αυτός.

Εν τω μεταξύ πλησίαζε η ώρα για το ραντεβού με τους νεαρούς γήινους και πήγε στο σημείο που του είχαν υποδείξει να περιμένει το λεωφορείο. Ύστερα από λίγο το είδε να έρχεται ασφυκτικά γεμάτο και για να ελέγξει την ομαλή λειτουργία του υπολογιστή του έκανε έναν πρόχειρο υπολογισμό για να βρεί την πιθανότητα να μπεί μέσα, βασισμένο στον όγκο του λεωφορείου, των ανθρώπων και του απαιτούμενου αναπνεύσιμου αέρα. Υπολόγισε ότι χωρούσε δύο ακόμα άτομα, γι’ αυτό και η έκπληξή του ήταν μεγάλη όταν μπήκε μαζί με άλλους τρείς. Άρχισε να ανησυχεί μήπως ο υπολογιστής του είχε πάθει μεγαλύτερη βλάβη απ’ ό,τι φαινόταν αρχικά και αποφάσισε να υπολογίσει το χρόνο που θα χρειαζόταν να φτάσει στο σημείο συνάντησης χρησιμοποιώντας την ταχύτητα του λεωφορείου. Έκανε τον υπολογισμό τρείς φορές αλλά και τις τρείς το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο. Μία ακριβώς περιστροφή του πλανήτη γύρω από τον ήλιο του. Κοίταξε τους υπόλοιπους ανθρώπους απορώντας για την υπομονή που έδειχναν αλλά δεν είδε κάποια ιδιαίτερη ανησυχία. Ξαφνικά οι πόρτες άνοιξαν και ο οδηγός ζήτησε από τους επιβάτες να κατέβουν γιατί κάποιοι είχαν διακόψει την κίνηση των οχημάτων στο δρόμο που βρισκόταν. Αυτό εξηγούσε κάπως τα πράγματα και ευτυχώς οι νεαροί που είχε συναντήσει το μεσημέρι τον είχαν προειδοποιήσει ότι ίσως υπήρχαν κάποια προβλήματα με το λεωφορείο και σε αυτή τη περίπτωση θα έπρεπε να νοικιάσει ένα από τα κίτρινα οχήματα, σαν αυτό που τον είχε χτυπήσει το πρωί.

Έτσι, ο Ράκεμ σταμάτησε ένα ταξί, μπήκε μέσα και δήλωσε στον οδηγό τον προορισμό του.

"Πώ πω, ρε αδερφάκι μου, πού με τρέχεις τέτοια ώρα; Δεν βρίσκεις κανέναν άλλον γιατί έχω και βάρδια να αλλάξω;

Ο Ράκεμ, πέρα από μια γενική δυσαρέσκεια του οδηγού, δεν ήταν σίγουρος για το τί εννοούσε και απλώς χαμογέλασε συγκαταβατικά.

"Άντε καλά, πάμε και βλέπουμε", άκουσε τον οδηγό να λέει και το όχημα ξεκίνησε.

Έφτασαν στο ραντεβού μετά από μία περίπου ώρα και έχοντας διανύσει περίπου τετραπλάσια απόσταση από αυτή που είχε υπολογίσει ο Ράκεμ, ο οποίος όμως δεν είχε πια καμία εμπιστοσύνη στον υπoλογιστή του. Εκεί βρήκε τους νεαρούς να τον περιμένουν, τους χαιρέτησε και πολύ σύντομα ο Ράκεμ βρισκόταν μέσα σε ένα αυτοκίνητο που κατευθυνόταν με ταχύτητα προς την παραλία.

Η αλήθεια είναι ότι δεν ήταν και τόσο χαρούμενος αφού ήταν φανερό ότι, αν ο οδηγός έχανε τον έλεγχο του αμαξιού, ήταν πολύ πιθανό να αποκτήσει σοβαρά τραύματα από την σύγκρουση που θα ακολουθούσε. Παράλληλα, είχε βάσιμες υποψίες ότι ο οδηγός του αυτοκινήτου είχε έναν υπολογιστή όμοιο με το δικό του μέσα στο κεφάλι του, αφού μπορούσε να οδηγεί χωρίς να κοιτάζει το δρόμο, συνομιλώντας με το διπλανό του, αφήνοντας το τιμόνι και χειρονομώντας προς τους άλλους οδηγούς. Ο Ράκεμ είχε αρχίσει να πιστεύει πια ότι οι κατασκευαστές του είχαν υποτιμήσει τις ικανότητες των Γήινων.

Τελικά τίποτα άσχημο δε συνέβη και ο Ράκεμ βρέθηκε να περιμένει στην είσοδο ενός μπαρ. Πλήρωσε και κατέγραψε το γεγονός ότι η είσοδος σε αυτό το χώρο είχε δεκαπλάσια αξία από τα βασικά είδη διατροφής των ανθρώπων. Ετσι συμπέρανε ότι κάτι πολύ σημαντικό θα συνέβαινε εδώ και ήταν τυχερός που είχε έρθει. Για κακή του τύχη, ο Ράκεμ έφτασε στο μπαρ λίγο πριν αρχίσει το πρόγραμμα. Λόγω του χαμηλού φωτισμού και του περιορισμού που είχε υποστεί η όρασή του αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τη μεγάλη ακουστική του ικανότητα για να συλλέξει μεγαλύτερο αριθμό πληροφοριών και ενεργοποίησε το σύνολο του ηχητικού του εξοπλισμού. Μετά από λίγο άρχισε το πρόγραμμα. Το 80% των ηχητικών κυψελών του Ράκεμ έπαψε να λειτουργεί για πάντα. Ο ίδιος ο Ράκεμ βρέθηκε στο έδαφος, πεπεισμένος ότι κάποιοι προσπαθούσαν να τον εξοντώσουν. Όταν συνήλθε και αντιλήφθηκε την ένταση του ήχου βεβαιώθηκε ότι οι Γήινοι δεν ήταν τόσο αδύναμοι όσο είχαν νομίσει. Άντεχαν σε συνθήκες που ακόμα και ο Ράκεμ, το αποκορύφωμα της Βιριαλινής τεχνολογίας, αδυνατούσε να λειτουργήσει ομαλά. Για να μην προκαλέσει υποψίες, σηκώθηκε, πήρε και ήπιε ένα ποτό (Χημική σύσταση 40% νερό, 20% αιθανόλη, 35% ακαταχώριστη χρωστική ουσία, 5% μίγμα μετρίως επικίνδυνων υγρών υδρογονανθράκων) και ύστερα έφυγε.

Είχε έρθει η ώρα να επιστρέψει στο διαστημόπλοιό του και να ενημερώσει τους Βιριαλινούς για τις συνθήκες στη Γή. Ο Ράκεμ είχε αποτύχει αλλά μια πιο μελετημένη αποστολή θα είχε ελπίδες , ειδικά με τον Ράκεμ ήδη εδώ για να τους βοηθήσει.

Την ίδια περίπου στιγμή ο Γεώργιος Κατσώρης, μικροαπατεώνας και κομπιναδόρος, οργάνωνε το δικό του σχέδιο. Μια ωραία ακατοίκητη δασική περιοχή ήταν το ιδανικό σημείο για να ξεκινήσει μια φωτιά και ύστερα με τις γνωριμίες του θα μπορούσε να κάνει οικόπεδα την περιοχή και να την πουλήσει.

‘Οταν ο Ράκεμ έφτασε στο σημείο που είχε αφήσει το διαστημόπλοιό του είδε μερικά καμένα δέντρα και μια μεγάλη μεταλλική λιωμένη άμορφη μάζα, μάλλον ακατάλληλη για αποστολές μηνυμάτων και ενδογαλαξιακά ταξίδια. Απογοητευμένος, πήρε το δρόμο για να επιστρέψει στην Αθήνα. Εξετάζοντας την κατάστασή του σκέφτηκε ότι στους δρόμους της πόλης είχε συναντήσει αρκετούς ανθρώπους οι οποίοι ζητούσαν λεφτά από τους περαστικούς. Μιας και το παρουσιαστικό του δε διέφερε σημαντικά από την εμφάνιση αυτών των ανθρώπων, αποφάσισε να κάνει το ίδιο πράγμα περιμένοντας την στιγμή που οι κατασκευαστές του θα έστελναν κάποια δεύτερη αποστολή.

Επίλογος

Ο Ράκεμ2 προσγειώθηκε σε ένα ακατοίκητο μέρος κοντά στην Αθήνα.
Περπάτησε μια μεγάλη απόσταση για να φτάσει στην πόλη.
Ύστερα από λίγο διέσχισε έναν κεντρικό δρόμο.

Το κίτρινο όχημα με την πινακίδα ΤΑΧΙ δεν πρόλαβε να σταματήσει.